Mijn eerste One on One Shootevent met Joy Draiki

Gisteren was de eerste One on One shoot en die was meteen een spetterend succes. Ik weet dat veel mensen nog steeds niet goed weten wat er nu juist allemaal gebeurt tijdens een One on One shoot, dus wou ik er even over schrijven, nu het allemaal nog vers in mijn hoofd zit. Om privacy redenen vermeld ik enkel de voornamen van de fotografen.

Voorbereiding

Het model was Joy Draiki, afkomstig uit Nederland. Ik kwam haar heel toevallig tegen in een facebookgroep en was onder de indruk van haar portfolio. Zij is het enige model in de One on One shoots waar ik zelf nog niet mee had gewerkt.

In de ochtend deed ze alvast haar make up en stalde ze haar kledij uit, zodat de deelnemers makkelijker konden kiezen. Ikzelf installeerde mijn PC in de studio zodat ik wat kon werken terwijl de fotografen aan het werk waren met het model. In de realiteit echter, heb ik nauwelijks achter die PC gezeten uiteindelijk.

We waren net klaar met de voorbereidingen toen Simon liet weten dat hij was aangekomen. Ik ging naar buiten, maar zag hem niet. In de verte dacht ik dat ik hem zag, maar ik zag hem bij een huis naar binnen gaan … « nah … dat zal hem dan wel niet zijn … ». Ik wandelde toch al die richting uit, op zoek naar hem en ineens zag ik hem terug naar buiten komen. Woops … hij was het verkeerde huis binnen gegaan.

Na eens gelachen te hebben, begeleidde ik hem naar de studio. Het was alvast een goede ijsbreker.

Het eerste concept was een stoute non in zwarte lingerie en een paternoster. Simon had voor de gelegenheid een oude kerkstoel mee. Ik hing een gepaste achtergrond, stelde de lichten op en Simon kon aan de slag.

Het model had meer dan genoeg kledij bij, maar Simon had een aantal unieke kledingstukken en lingerie bij. Het ene paste al wat beter dan het andere natuurlijk, want het waren chinese maten. Maar er zaten zeker een aantal toffe dingen bij om mee te werken.

Simon wou ook het model op de grond shooten. Mijn studio is verwarmd, maar de grond is op zich redelijk koud. Joy is gaat tot het uiterste voor een goede foto en ik ben er zeker van dat ze met alle plezier op de grond had geposeerd voor Simon, maar ik wou toch voorkomen dat ze het te koud kreeg. Ik heb een lekker warm, zacht tapijt met wolvenvacht (fake … hoop ik ? ). Ik toonde het aan Simon en hij was direct verkocht. Woohoo !

Na de shoot met Simon hadden we een lunchpauze voorzien. Eventjes iets eten en op krachten komen voor de volgende deelnemer

Dirk was de volgende deelnemer. Hij had de shoot al heel goed voorbereid. Hij had ook 3 uren gereserveerd, waardoor hij heel wat concepten kon uitwerken. Hij was ook goed voorzien van de nodige attributen.

Het eerste concept was er ééntje met zwaarden. Joy had een beha die gemaakt was van ijzeren schakels, zoals in de middeleeuwen (wel … als ze beha’s hadden gedragen in de middeleeuwen …). Dirk had replica zwaarden van Lord Of The Rings bij. Megacool ! Wat later in de shoot mocht Joy ook poseren met Anduril, het zwaard van Aragorn. Ik ben al zeer benieuwd naar het resultaat.

Daarna deden we een concept waarbij we een touw rond een balk bonden en waar Joy dan mee mocht poseren. We zorgden voor gekleurd licht, rood en groen en niets meer dan dat. Damn Dirk, ik was jaloers, awesome images ! Ook zeker deels dankzij Joy, die enorm creatief was met het touw. Zo creatief dat Dirk zich zorgen begon te maken of hij het touw wel goed genoeg geknoopt had.

Even later deden we een reeks met een venetiaans masker en een zwarte cape tegen een achtergrond van een balzaal. Het was een soort van eyes wide shut thema.

We sloten af met een goude kader (frame) waar Joy door moest kruipen. Dat was dan tegen een zwarte achtergrond. De bedoeling was dat Dirk achteraf alles buiten het kader zou weg photoshoppen. Op een gegeven moment had Joy het idee om haar haren door de kader te steken. Echter, dat vond Dirk een beetje te moeilijk om te photoshoppen. Joy had dan het geniale idee om de zwarte cape onder het kader te hangen, waardoor haar lichaam verdween in de achtergrond. Top !

Dirk had eigenlijk nog 20 minuten over hierna, maar hij had eigenlijk alles wat hij moest hebben. Hij is in de plaats nog een beetje blijven hangen, wat blijven babbelen met ons.

Ik ken Angel al een lange tijd, hij vervoerde af en toe wel eens modellen naar mijn studio. Hij is altijd fan geweest van mijn werk en vroeg al lang om eens een workshop te komen volgen bij mij. Angel is een uniek karakter, zoveel energie, zoveel positiviteit. Hij ziet er uit als een stoere biker, maar heeft een hart van goud. Hij kwam dan ook weer binnen vol enthousiasme, stelde zich voor aan het model en liet het model kiezen wat we gingen doen. Ik vind het persoonlijk beter wanneer de fotograaf op voorhand al een idee heeft wat hij juist wil gaan uitwerken, maar Angel is heel erg leergierig en nam de opportuniteit om gebruik te maken van onze expertise. Hij wou enkel iets « dark » uitwerken.

Joy nam de uitdaging aan en koos voor een zwart lingeriesetje in combinatie met een donkere kimono waar toch wat kleur in zat, om het geheel wat te breken. Ik zorgde voor een donkere achtergrond en een zeteltje waar Joy in kon poseren.

Geweldig om Angel bezig te zien. Als een kind in een snoepwinkel. Daar zat onze stoere biker dan, op de grond, gelukzalig de ene foto na de andere te nemen.

Ik zorgde voor de belichting en ik zorgde er vooral voor dat Angel goed begreep waarom ik dit of dat licht daar of daar plaatste. Op die manier was het voor hem ook een learning experience. Ook deze reeks was er uiteindelijk nog één waar ik best wel jaloers op was. Damn, die foto’s had ik ook wel willen nemen. Achja, je kan niet alles hebben natuurlijk.

Voor het volgende concept kozen we weer voor een andere achtergrond, een grijze betonnen achtergrond en Angel wou iets « stoer » doen. Joy maakte de opmerking dat ze wat onder de indruk was van wat Angel zou verstaan onder « stoer », afgaande op hoe hij er uit zag. Ok, good point … haha

Ik heb nog een elektrische gitaar in de studio, dus combineerden we die met eerst lingerie en daarna naakt. De resultaten waren weer super ! Dit was dan ook weer helemaal Angel zijn ding.

De laatste deelnemer van de dag was Alain. Alain heeft al ervaring als fotograaf, maar nog totaal geen studio ervaring. We wilden vol enthousiasme starten aan de shoot, maar ai … waar was onze trigger ? Oei, Angel was hem vergeten achter te laten en had hem mee ingepakt. Ik belde Angel op, die al onderweg was terug naar Brugge en inderdaad, hij vond hem terug in zijn tas. Angel heeft zich 101 keren verontschuldigd en heeft direct rechtsomkeer gemaakt. Gelukkig vond ik ondertussen een tussenoplossing met een andere compatibele trigger, dus er was helemaal niets aan de hand.

Alain had me ook een moodboard doorgestuurd wat eerder fashioncatalogus-fotografie was tegen een witte achtergrond. Dat was een beetje een uitdaging voor mij, omdat dat dat wel redelijk ver buiten mijn eigen stijl ligt. Echter, met mijn twee grote paraplu’s kon ik perfect de sfeer creëeren die Alain wou. Alain was dan ook super tevreden. Oef !

Hoe verder in de shoot, hoe harder we het licht begonnen te maken, om ook te experimenteren met andere belichtingen. Na de grote paraplu, namen we een grote softbox en we eindigden met een beautydish.

Alain had nog nooit met een professioneel model gewerkt en was aangenaam verrast hoe Joy poseerde. Zelf was ik ook onder de indruk dat na 8 uren poseren, Joy nog steeds met dezelfde energie poseerde als de eerste minuut van de dag. Ik verwachtte ook niet anders van een professioneel model, maar toch … het blijft indrukwekkend. Zelf was ik doodmoe, pijn in mijn voeten, pijn in mijn rug, terwijl het model het meeste fysieke werk had gedaan. Je moet echt wel getraind zijn als model om dit te kunnen.

Alain had jammer genoeg maar één uur kunnen reserveren, omdat het shootevent verder volgeboekt was. Aangezien we toch wat moeilijkheden hadden bij de opstart met die trigger, hebben we hem nog eventjes laten door shooten. Kwestie van iedereen blij naar huis te kunnen sturen.

We waren om 11h begonnen die dag en hebben afgesloten om 21h. Een enorm zware dag, maar zo belonend. Elke fotograaf was tevreden en elke fotograaf, ervaren en onervaren, is met topfoto’s naar huis gegaan. Dat gaf me een voldaan gevoel.

Jammer genoeg was het werk daarna nog niet voorbij. Volgend weekend heb ik al mijn volgende One on One shoot, met Eyra Kendra en dat event is nog niet volgeboekt. Dus na het eten begon ik al aan het editen van de behind the scenes video en het schrijven van dit artikel. De bedoeling van beiden is om een beter beeld te geven van hoe zo’n One on One shoot er uit ziet, om mensen met drempelvrees te laten zien hoe zoiets nu juist in zijn werk gaat.

Ik was verder zelf ook onder de indruk van Joy haar werk. Toen ik startte met dit project, nam ik me voor om geen enkel model twee keren te laten komen, omdat ik diversiteit wilde aanbieden, elke maand een nieuw model. Echter, Joy haar event was zo snel volgeboekt en de deelnemers waren allemaal zo enthousiast, dat de kans groot is dat jullie haar binnenkort nog eens terug gaan zien. Ik ben heel benieuwd naar wat jullie denken. Zou ik Joy nog eens opnieuw laten komen ?  Indien ik een aantal geïnteresseerden bij elkaar krijg, dan ben ik bereid om opnieuw een event met Joy in te richten rond mei-juni.  Mail me even op info@dennisclaes.be indien je hier interesse in hebt.

Joy was fantastisch, maar er staan nog enkele geweldige modellen op de agenda.  Ben je op zoek naar een plaats waar je begeleiding krijgt, toegang hebt tot een studio, de mogelijkheid hebt om meer dan 15 achtergronden te gebruiken en kan werken met een professioneel model?  Neem dan even een kijkje op http://www.dennisclaes.be/events voor het volledige overzicht van mijn komende events.